...പ്രണയം....

ശാന്തമായൊഴുകുന്ന പുഴ.
തീരത്തു നിന്ന പൂമരത്തെ.
ആദ്യമൊന്നും കണ്ടില്ല...

ഒരു മഞ്ഞുകാലത്ത്,

സന്ധ്യാ ദേവിയുടെ
നിലവിളക്ക് തെളിഞ്ഞ നേരം.....
പുഴയൊരു കിന്നാരം ചൊല്ലി..
പൂമരമൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു...

പിന്നെയെപ്പൊഴൊ പുഴ ചോദിച്ചു..

"നിന്നെയെനിക്കു തരുമൊ??"

"ഞാനെന്‍റെ സ്വന്തമല്ല"
പൂമരം പറഞ്ഞു.........

എങ്കിലും

നാള്‍ ചെല്ലുംതോറും,
പൂമരം പുഴയിലേക്ക് ചാഞ്ഞുവന്നു.
പുഴയും നിറഞ്ഞൊഴുകി........

ഒരു വര്‍ഷകാലത്ത്,

പൂമരത്തിനൊരു ചുംബനവും നല്‍കി
പുഴ വേഗത്തിലൊഴുകി......

തീരത്ത് തളയ്ക്കപ്പെട്ട
വേരുകളെയോര്‍ത്ത് പൂമരം നീറി...

ചെന്നെത്തേണ്ട
ദൂരമോര്‍ത്ത് പുഴയും.......

വീണ്ടും..
ഒരു കോടാലി തുമ്പും കാത്ത്
പൂമരം വെറുതേ നിന്നു...............


ഷെബി ഒരു മഴതുള്ളി...